Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea)
Systematyka
Rząd: siewkowe (Charadriiformes)
Rodzina: bekasowate (Scolopacidae)
Rodzaj: biegus (Calidris)
Gatunek: Biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea)
Charakterystyka/ morfologia
Średniej wielkości biegus, łatwo rozpoznawalny w szacie godowej po ciemnordzawym ubarwieniu. Samiec ma głowę, szyję, grzbiet, pierś i brzuch rdzawe. Czoło i gardło jasne. Na wierzchu ciała ciemne plamki. Podogonie i ogon białe. Na końcu ogona szeroki ciemny pas. Dziób czarny, łukowato wygięty ku dołowi. Samica nieco mniej kontrastowa. Od podobnie ubarwionego biegusa rdzawego różni się dłuższymi nogami i kształtem dzioba. W szacie spoczynkowej o młode mają na wierzchu łuskowaty wzór i delikatnie nakrapianą pierś. We wszystkich szatach wyróżnia się jednolicie białym kuprem co go wyróżnia w locie. Długość ciała ok. 20-22 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 38-40 cm, waga 45-110 g
Biotop/ preferencje pokarmowe
Siedliskiem tego biegusa są jeziora, stawy hodowlane, brzegi rzek i wyspy w nurcie, wydmy i plaże. Podczas wędrówek zatrzymuje się na plażach nadmorskich i nad błotnistymi i piaszczystymi brzegami jezior, zbiorników zaporowych i stawów hodowlanych. Gniazduje w wilgotnej turzycowatej tundrze. Żeruje na głębszej wodzie niż biegus zmienny. Pożywieniem tych biegusów są bezkręgowce Drobne bezkręgowce (pierścienice, małe małże, ślimaki oraz owady) zbierane z powierzchni lub poprzez sondowanie w miękkim podłożu. Zjada także pokarm roślinny.
Rozwój osobniczy
Gdy tylko warunki na to pozwolą , biegusy natychmiast po powrocie przystępują do lęgów. Suche miejsce dogodne do lęgów wybiera samica. Gniazduje na ziemi, zwykle w pobliżu wody, zagłębienie wysłane chrobotkiem. Tworzy kolonie. Jeden lęg w roku, 3-4 jaja choć zdarza się i 8 oliwkowozielone w ciemne i jasne plamy , wysiadywane 19-20 dni przez samicę. Młode uzyskują lotność po 14-16 dniach.
Status gatunku
Gatunek arktyczny, podczas wędrówek pojawia się nielicznie w całym kraju na mulistych łachach. Przelot wiosenny IV-V, jesienny VII-X . Rzadko tworzy większe koncentracje liczące po kilkadziesiąt ptaków, najczęściej przyłącza się do stad innych siewkowców. Zaobserwowanie go wymaga przeglądania stad biegusów. Nie przystępuje u nas do lęgów. Objęty jest ochroną ścisłą.
Przygotowała : Wanda Kula
pasjonatów i miłośników o różnorodnym doświadczeniu i osiągnięciach.