Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Bąk (Botaurus stellaris)
Systematyka
rząd: brodzące (Ciconiiformes)
rodzina: czaplowate (Ardeidae)
rodzaj: bąk (Botaurus )
gatunek: Bąk (Botaurus stellaris)
Charakterystyka/ morfologia
Duży wędrowny ptak wodny . Brązowy, z ciemnymi i jasnymi plamkami, co zapewnia mu doskonały kamuflaż w trzcinach. Samice są mniejsze i lżejsze od samców lecz nie różnią się upierzeniem. Wierzch głowy, pióra czuciowe i bok szyi w dół od dzioba czarne. Dziób bąka jest wydłużony i ostry. Gdy jest zaniepokojony, przybiera charakterystyczną pozę z szyją pionowo wyciągniętą ku górze kołysze się na boki, co ma go jeszcze lepiej maskować w trzcinie. Postawę tę potrafią już wykonywać dwu- lub trzytygodniowe pisklęta. Niski, basowy głos bąka jest niezwykle zaskakujący - przypomina dmuchanie w pustą butelkę lub tubę. Najczęściej można go usłyszeć wiosną. Rozlega się promieniu nawet kilku kilometrów. Długość ciała ok. 76 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, waga ok. 1000 - 2000 g.
Biotop/ preferencje pokarmowe
Zamieszkuje zbiorniki wodne z szerokimi szuwarami, trzcinowiska na terenach podmokłych i brzegach jezior. Pożywieniem bąka są ryby, płazy i inne zwierzęta wodne, na które poluje zazwyczaj w nocy.
Rozwój osobniczy
Bąk jest ptakiem, którego łatwiej usłyszeć niż zobaczyć. Samce w okresie godowym wydają charakterystyczny głos przypominający ryk krowy, który wzmacniają używając przełyku jako rezonatora. Prowadzi bardzo skryty tryb życia, płaskie gniazdo buduje w szuwarach lub trzcinach na twardszym podłożu na przykład na kępach czy korzeniach, nie tworzy kolonii. Stanowi je sterta nieporządnie poukładanych kawałków trzcin opartych o dłuższe pędy. Wyprowadza zazwyczaj jeden lęg w roku, w zniesieniu 3 do 6 oliwkowobrązowych jaj wysiadywanych przez około 26 dni.. Wiele samców jest poligamicznych więc samica sama zajmuje się pisklętami. Pisklęta są bardzo ruchliwe, dziobią wszystko w pobliżu gniazda. Po 2 tygodniach w razie niebezpieczeństwa opuszczają już gniazdo i chowają się w trzcinach. Samiec w tym czasie przebywa z dala od rodziny. Młode upierzone podobnie jak osobnik dorosły - na żółtym lub brązowym tle znajdują się ciemnobrązowe plamki.
Status gatunku
Gatunek objęty ochroną ścisłą Zagrożeniami dla niego są melioracja rozlewisk i regulacja rzek na obszarach lęgowych oraz niszczenie trzcinowisk.
Przygotowała: Wanda Kula